Inlägg

A VECES QUISIERA NO DESPERTAR / SOMETIMES I WISH I DIDN´T WAPE UP / IBLAND ÖNSKAR JAG ATT JAG INTE VAKNADE

Este sencillo poema está escrito en espanol, inglés y sueco / This simple poem is written in Spanish, English and Swedish / Denna enkla dikt är skriven på spanska, engelska och svenska.  Algunos errores pueden surgir en las traducciones/ some errors may arise in translations /vissa fel kan uppstå i översättningarna. A veces quisiera no despertar no quiero saber, ni quiero recordar no quiero sufrir, sabiendo y recordando no quiero en cavilaciones sumergirme no quiero a la realidad enfrentarme  Lo único que yo quisiera, a veces es solo oír el cantar de los gallos o los gritos, llantos y risas de niños ladridos de perros y maullidos de gatos el ronronear de palomas sobre el techo Aquello que un día, tal vez, me molestaba aquello que un día parecía muy simple carente de sentido o de intelectualidad o símbolos de pobreza y triste estagnación es lo que prefiero para no pensar Ver el sol entrando por las rendijas de una humilde choza de raídos tablones techo de paja o de cartón alquitranado s

OSCURIDAD - A FORMA DE PRÓLOGO

Revisado y actualizado en agosto de 2023. En cada ser humano hay un poeta o un escritor. Escribir es una forma de compartir experiencias y conocimientos. Si se tiene talento, también se puede entretener al lector. En mi caso, me basta con lograr el primer objetivo, no aspiro a más. Me gustaría que mis lectores disfruten de mis relatos, particularmente con este intento de novela, aunque ésta contenga escenas o episodios crudos y violentos. De esto no estoy seguro, pero lo intento. Mi gran sueño ha sido escribir un libro, nunca supe si sería una novela o un ensayo. Mis intenciones eran comunicarme con mis contemporáneos o con generaciones posteriores a la mía. Quería entregar un mensaje, quería decir, por ejemplo, cómo soy y qué creo poder brindar, en qué forma puedo contribuir a dar una ayuda a personas que pueden encontrarse en situaciones similares o peor. Cuando somos jóvenes creemos tener claras muchas cosas, nos sentimos fuertes y capaces de hacer cosas grandiosas. En cada niño y a

OSCURIDAD - SEGUNDO CAPÍTULO.

Capítulo actualizado en septiembre de 2023 Vamos a dar un nombre al protagonista de esta historia. Lo llamaremos GX, con solo dos letras, un nombre neutro, para no asociarlo a alguien , en particular y para no tener que repetir un largo nombre, como hacía Fiódor Dostoyevski en sus novelas. Quien ha leído Crimen y Castigo, por ejemplo, sabrá que su protagonista se llama Rodión Románovich Raskólnikov. Pero el autor de la novela también lo llama Rodia, Ródenka y Rodka. Tal vez, más de alguien convenga conmigo en que si no tenemos suficiente concentración, nos podemos enredar cuando leemos esa novela de carácter psicológico. Aparecen tantos nombres y tan largos (además de diminutivos) que nos podemos confundir más de alguna vez. GX era un hombre bastante normal -aunque mejor dicho, común, porque la normalidad es relativa- no muy grande ni pequeño, no gordo ni delgado, aunque en el estado en el que se encontraba en aquella horrible oscuridad, era imposible que supiéramos cómo era en ese mom

OSCURIDAD - PRIMER CAPÍTULO

Este capítulo se escribió en 2021, pero fue actualizado en agosto de 2023. El hombre estaba acostado, o semi acostado. No estaba consciente de ello, ni de absolutamente nada. Miraba en su derredor, pero nada podía ver. Intentaba decir algo, pero no podía mover los labios. Intentaba moverse, pero no tenía fuerzas siquiera para mover una pierna o un brazo; ni siquiera para mover un dedo o el cuello. No sabía dónde estaba ni cuánto tiempo llevaba en el mismo sitio. Había un silencio absoluto. Trataba de recordar, pero no acudían recuerdos recientes, sólo recordaba su vida de mucho antes, en un pasado muy lejano. Además, esos recuerdos no eran muy nítidos, tampoco. Creía ver una luz, tal vez, muchas luces. Poco a poco se iba abriendo una especie de grieta en su mente, como una minúscula ventanilla. Por esa abertura se iban deslizando algunos recuerdos intermitentes, como relámpagos, a veces. Otras, con lapsos de tiempo un poco más prolongados. Recordaba una noche, mirando el cielo estrella